Pieter Boons pachtte jarenlang een stuk grond van de provincie. Hij vormde de gangbare grond stap voor stap om tot biologische grond, om grasklaver te telen voor de koeien op zijn biologische boerderij. Tegen de tijd dat de grond winstgevend zou worden moest hij opnieuw meebieden om de grond nog een jaar te kunnen pachten.
Daar ging het mis. "Een gangbare aardappelboer bood meer voor de grond, en de provincie heeft het toen aan hem gegeven. Voor hem was het extra interessant, omdat de grond in hele goede staat was. Daar was ik natuurlijk niet blij mee. Het heeft me uiteindelijk alleen maar geld gekost," vertelt Boons tegen Pointer.
Lees hier het volledige bericht.