"Verschillende wetenschappers zagen 'Bio kan de wereld redden' als aanleiding voor het geven van ongenuanceerde kritiek. Wie beter tussen de lijntjes kijkt ziet iets veel belangrijkers dan simplistische hypothesen: de brochure is eerst en vooral een uitnodiging tot een cruciaal landbouwdebat", zo schrijft directeur Laura van Selm van BioForum in een opiniestuk.
© BioForum
"'Bio kan de wereld redden' schopte het vorige week tot een parlementaire vraag. Vlaams Parlementslid Lydia Peeters las op VILT.be een kritisch opiniestuk van professor Wannes Keulemans over ons rapport en interpelleerde Vlaams Minister van Landbouw Jo Brouns. Ze vroeg zich af of massale omschakeling naar bio wel haalbaar was en wat de impact daarvan zou zijn. Zonder het te weten toonde Lydia Peeters zo aan hoe simplistisch het debat over de toekomst van de landbouw in Vlaanderen vandaag gevoerd wordt.
Toegegeven, met de krachtige titel "Bio kan de wereld redden" gooiden we zelf de knuppel in het hoenderhok, maar dat was dan ook de bedoeling. We wilden met ons rapport vooral laten zien dat de voordelen die biologische landbouw volgens ons kan bieden ook wetenschappelijk onderbouwd zijn. Ook wilden we duidelijk maken dat biologische landbouw misschien niet op elk gebied als beste uit de bus komt, maar dat het totaalplaatje wel degelijk meetelt. Dat heeft niet iedereen even goed begrepen.
Ons voedselsysteem vecht vandaag tegen verschillende uitdagingen: de achteruitgang van de biodiversiteit, vervuilde waterlopen, het teveel aan stikstofuitstoot, de uitgeputte bodems. Dat vraagt om een veelzijdige aanpak. We begrijpen dan ook niet goed waarom sommige wetenschappers en beleidsmakers zo gretig blijven hangen in de eenzijdige verklaring dat biologische landbouw niet dé oplossing is. Om hun punt kracht bij te zetten, leggen ze hypothetische, absolute scenario's op tafel: Wat als de wereldwijde landbouw omschakelt naar bio? Diezelfde vraag valt nochtans ook te stellen over gangbare landbouw: wat als er overal in de wereld 100 procent aan intensieve landbouw wordt gedaan? Zo herleid je het landbouwdebat tot een non-discussie: Vandaag pleit immers niemand voor zulke extreme scenario's en moeten de balans tussen beiden vinden. Zelfs Wannes Keulemans erkende in zijn opiniestuk tussen de regels dat biologische landbouw zijn plaats kan hebben, al komen we van hem niet te weten hoeveel plaats we als sector dan mogen of kunnen opnemen. Liever steekt hij zijn energie in het onderuit schoffelen van onze sector.
Zijn goed recht, maar in het debat over de toekomst van de landbouw lijkt het wel alsof de gangbare landbouw met de mantel der liefde wordt bedekt. Nochtans zijn de uitdagingen van vandaag het gevolg van het heersende landbouwmodel. Niets van deze problemen valt in de schoenen van de bioboer te duwen. En toch is diezelfde zachte aanpak de biologische landbouw niet gegund. Neem nu de opbrengstkloof: Wij weten heus wel dat er op dat vlak nog winst te boeken valt voor bio, maar die ruimte krijgen we niet. De opbrengstkloof wordt door de critici als een voldongen feit gesteld, als iets onoverkoombaar.
Door deze simplistische scenario's en eenzijdige visies over landbouw te blijven belichten, er telkens opnieuw ronkende verklaringen over te doen in de media, is het landbouwdebat al dood nog voor het moet beginnen. Dat is niet alleen kwalijk voor het beleid, we vinden het ook een miskenning van onze sector, die de afgelopen decennia nochtans de innovatiemotor is geweest in het verduurzamen van de landbouw.
Gelukkig kunnen we ook iets positiefs optekenen. Vlaams minister Jo Brouns onderstreepte tot ons genoegen die innovatiekracht van bio in zijn antwoord aan Lydia Peeters in het Parlement. Ons rapport nodigde, zo stelde hij, uit tot een integrale kijk. Hij nam onze boodschap mee dat een systeembenadering beleidsmatig belangrijk is. Als dat het resultaat is van ons rapport, dan hebben we misschien niet de wereld maar wel het debat over de toekomst van de landbouw gered."
Voor meer informatie:
BioForum
+31 (0)3 2869278
info@bioforum.be
www.bioforum.be