Eind 2022 was 4,44% van de landbouw in Nederland biologisch. Daarmee is Nederland één van de achterblijvers op de door Eurostat gepubliceerde ranglijst. Het gemiddelde bio-landbouwareaal in de EU lag namelijk op 10,5% en verschillende landen zijn hard op weg om het doel van 25% in 2030 te halen. In Nederland ligt deze ambitie op 15%, maar ook dat lijkt met de huidige 4,44% ver weg.
Eurostat meldt dat het areaal dat wordt gebruikt voor biologische landbouwproductie in de EU blijft toenemen en in 2022 16,9 miljoen hectare bereikte tegenover 15,9 miljoen hectare in 2021 en 14,7 miljoen hectare in 2020. In 2022 was de oppervlakte die werd gebruikt voor biologische landbouw gelijk aan 10,5% van de totale oppervlakte landbouwgrond in de EU.
Tussen 2012 en 2022 is het areaal dat wordt gebruikt voor biologische landbouw in bijna alle EU-landen toegenomen. De sterkste groei in deze periode vond plaats in Kroatië (+306%), Portugal (278%) en Bulgarije (182%).
Het hoogste aandeel biologische landbouwarealen binnen de totale landbouwgrond was in Oostenrijk (27%), Estland (23%) en Zweden (20%). Daarentegen was het aandeel biologische landbouw in 2022 in 5 EU-landen minder dan 5%, met de laagste aandelen in Malta (minder dan 1%), Bulgarije en Ierland (beide 2%). Nederland staat dus ook in die top 5.
De NOS sprak met verschillende onderzoekers om te achterhalen waarom Nederland achterblijft. Zij noemen een passieve overheid en terughoudende kredietverstrekking door banken als belemmeringen: omschakelende boeren hebben een lastige startfase.
Bavo van den Idsert komt op LinkedIn met een paar voorNederland zit in de onderste regionen met biologisch. Door de achtergebleven marktontwikkeling zijn biologische boeren sterk afhankelijk van de export. Riskant, want die wordt onzekerder, nu de bio-productie in de rest van Europa sneller groeit. Zo concludeert het NOS artikel.
Hoe gaan we dit tij keren? Ik heb een paar voorstellen: