Op de campagnewebsite van 'De mooiste boodschap is bio' kunnen consumenten kennismaken met de mensen achter de biologische producten. Dit keer komt Hein Klaasen aan het woord, een biologische melkveehouder in Knegsel.
Hein Klaasen. Foto: Ingrid Hofstra.
De transitie naar biologisch boeren
Tegenwoordig is het niet meer vanzelfsprekend dat een boerenzoon het bedrijf van zijn vader voortzet. Zo wist Hein Klaasen, ondanks dat hij als jongen graag bij de koeien was, ook niet direct of het boerenleven iets voor hem was. Na een studie dierwetenschappen aan de universiteit van Wageningen, liet z'n vader doorschemeren het bedrijf te willen verkopen. "Niet doen", zei Hein die na lang twijfelen in 2010 besloot het avontuur aan te gaan en de boerderij van zijn vader overnam. Een ding wist hij wel zeker: hij wilde biologisch boeren. "Tijdens mijn studie gingen we langs biologische boeren in heel Nederland. Die boeren hadden allemaal een mooi verhaal. Zij die het net iets anders deden en niet alles klakkeloos aannamen. Dat was echt een openbaring." Vol inspiratie kwam Hein terug op het oude honk. De transitie naar bio bleek een logische keuze: "Ik besefte dat ik geen grote boerderij wilde. Je moet een keuze maken: of een stap maken om groter te worden en efficiënter te werken, of je verbreedt en kiest voor de weg waarbij dier, natuur en welzijn samenkomen. Ik koos voor het laatste."
Van economisch naar biologisch
Hij werd positief verrast door de transitie. "Mijn vader had economisch geboerd. Er zat geld in het bedrijf. Ik kon gemakkelijk investeren en hoefde niet naar de bank voor een lening. Daarnaast is de mindset volgens Hein net zo belangrijk. Denk in kansen en wees niet bang. Het is niet makkelijk om iets te doen wat door velen als alternatief wordt beschouwd." Zijn vader was ook niet meteen om. "Mijn pa woonde hier destijds nog en keek met een financieel oog naar de omschakeling. We mochten geen kunstmest meer gebruiken, dus de opbrengst was lager en de koeien gaven minder melk. Ik was idealistisch en had allerlei ideeën voor de toekomst. Mijn pa keek er economisch naar en vroeg zich af hoe het bedrijf rendabel kon blijven." Maar door zijn opleiding en slimme aanpak wist Hein het bedrijf draaiende te houden. "Nu is mijn pa nog fanatieker bio dan ik", vertelt de boer lachend.
Biologische aanpak en uitnodiging tot verandering
Hein gebruikt geen chemische bestrijdingsmiddelen en kunstmest. Daarnaast heeft hij een stal waarbij ontlasting van de dieren wordt gescheiden. Omdat de boer onderdeel was van een proef, werd de uitstoot van stikstof gemeten. "De uitslagen waren heel gunstig, maar dat kwam denk ik ook doordat wij de koeien anders voeren. Als je je dieren minder krachtvoer geeft, en dus minder eiwit, krijg je een andere ontlasting. Mijn koeien eten veel gras en staan acht uur per dag buiten." Hein houdt dubbeldoelkoeien, een type koe dat niet alleen melk geeft maar ook wordt geslacht voor het vlees. "Veel duurzamer en het is heerlijk vlees", aldus de boer. De melk gaat naar EKO Holland, een coöperatie van 250 biologische boeren in Nederland, waarbij Hein tevens in het bestuur zit. "Wij kopen de melk bij de boeren in en verkopen het direct aan de supermarkt. Het is een leuke bezigheid. Ik vind het saai om alleen maar met koeien te werken. Ik ben graag onder de mensen en wil me blijven ontwikkelen." Ook probeert hij collega's aan te sporen om eens na te denken over de omschakeling naar biologisch. "Ik maak deel uit van een natuurbehoudproject waarin ik samenwerk met verschillende boeren, waaronder een boer die eigenlijk al dicht bij biologisch boeren staat. Soms vraag ik me af waarom hij niet de overstap maakt." Al beseft hij ook dat het voor de meeste boeren niet een optie is. "Er zijn veel boeren die heel intensief boeren en voor hen is omschakelen niet meer mogelijk. Zij lossen het op hun manier op."
Een andere mindset
Toch merkt Klaasen dat biologisch juist steeds gangbaarder wordt. "Ik krijg steeds vaker vragen van niet-bio collega's hoe ik dingen aanpak. Zo teel ik maïs om mijn vee te voeren en boeren uit de buurt zijn benieuwd hoe ik dat doe. Zij spuiten om het onkruid te bestrijden dat tijdens de groei van de maïs ontstaat. Maar als je het bio-boer bent, dan moet je het onkruid dat meegroeit verwijderen door te eggen, waardoor het onkruid omhoog wordt getrokken met behulp van een machine die op gps rijdt. Door de hitte van de zon gaat het onkruid vervolgens dood. Ik laat die boeren dus zien dat het wel kan zonder bestrijdingsmiddelen. Het is een andere mindset. En dat is niet voor iedereen weggelegd."