John Huiberts uit Sint Maartensvlotbrug is er na zeven jaar wel over uit: biologisch bloembollen kweken kán gewoon. Tenminste, wat betreft het telen zelf. De kwaliteit van de bollen is meer dan goed en het bodemleven is rijker dan ooit. Niets staat een grootschalige overgang naar biologisch kweken dus in de weg…of wel?
John: "Laat ik vooropstellen dat ik me bewust ben van het feit dat verandering tijd kost. Dat heb ik zelf echt wel ervaren de afgelopen jaren. Toen ik in 2013 startte met biologisch kweken, had ik ergens gezien dat het wel zo’n jaar of zeven kost om tot echt goede resultaten te komen. Ik dacht: ‘dat kan vast sneller’, maar nee. Geduld is een schone zaak. Ergens geeft dat niets, want er zijn nog genoeg andere obstakels te overwinnen. Neem de samenleving: uit de publieke opinie komt het geluid dat we beter met de natuur om willen en moeten gaan. Maar burgers zijn niet hetzelfde als consumenten - díe kijken altijd nog naar de prijs. En geef ze eens ongelijk. Aan de andere kant is het een bewustwordingsproces. Je kunt roepen dat biologische producten te duur zijn, maar draai het eens om: misschien zijn gangbare producten wel te goedkoop? Sowieso is waarde niet altijd uit te drukken in geld. Je kunt geen prijskaartje hangen aan het milieu."
Kwestie van vraag en aanbod
John is geen roepende in de woestijn: langzamerhand zijn er meer bloembollenkwekers die op een of andere manier richting biologisch werken gaan. "Liever zou ik wel wat meer tempo zien. Wat dat betreft is de toekomst nú, juist omdat zo’n overgang tijd kost. De grond raakt uitgeput, daar zijn we inmiddels wel over uit. En de tijd van eerst bestrijden of bemesten en dan kijken wat er gebeurt is voorbij. Maar het blijft wel een kwestie van vraag en aanbod en die verant-woordelijkheid kun je volgens mij niet alleen bij burgers leggen. Sommige relatief kleine veranderingen kunnen grote impact hebben. Elke gemeente heeft plantsoenen, parken en plantenbakken. Stel dat zij in gezamenlijkheid besluiten om alleen nog biologische bollen af te nemen? Dat zou al een prachtig voorbeeld zijn. En iets dat je nú al kunt doen." Zelf zit John ook niet stil. "Kijk, ik ben geen idealist. Ik reis heus nog weleens met het vliegtuig en ik denk niet bij elke stap die ik zet aan m’n ecologische voetafdruk. Maar de grond liegt niet, daar moeten we wat mee. Naast m'n dagelijks werk ben ik daarom continu in gesprek met overheden, scholen en diverse organisaties. Iedereen is van harte welkom om een kijkje te komen nemen op ons bedrijf, van mbo-student tot wetenschapper en van kweker tot ambtenaar. Ik laat niet alleen graag zien wát we doen, maar vooral waaróm we dit doen. Hopelijk enthousiasmeren we daar natuurlijk met name jongeren mee. Het is belangrijk dat juist zij -als nieuwe generatie- gevoel krijgen bij biologisch werken. Ondertussen geniet ik elke dag van wat er op het land gebeurt. Behalve de grond zelf is de natuur in de afgelopen zeven jaar opnieuw tot leven gekomen. Er vliegen meer vogels, er krioelen duizenden insecten die we eerder niet zagen. Fantastisch om daar tussen te mogen werken."
Evergreen
Binnen Efro Evergreen werken telers van NLG Holland samen met Proeftuin Zwaagdijk en Aeres Hogeschool aan bodemverbetering en balans in de bodem. John Huiberts is één van de telers die deelneemt in deze duurzame bloembollencoöperatie.
Bron: Greenport NHN