Willem Bakker (BioTropic) over het leven in Frankrijk
Bourgondisch genieten met een broodje kaas tussen de middag
Willem vertrok in maart 2009 met zijn gezin naar Perpignan met het plan hier een eigen bedrijf te beginnen. Zijn toenmalige vrouw, een Française, was al actief in de AGF-sector. "Ik had wel commerciële ervaring maar verder was het allemaal nieuw. De relatie is overgegaan maar ik ben nog steeds werkzaam in de AGF", vertelt hij. Na eerst nog bij een grote tomatenimporteur te hebben gewerkt, is hij sinds 2012 in dienst bij BioTropic, een importeur van biologische groenten en fruit. Hij is er verantwoordelijke voor onder andere de import uit Marokko en verkoop aan West- en Noord-Europa.
Perpignan is een belangrijke toegangspoort voor de AGF-handel vanuit de landen rondom de Middellandse Zee naar de rest van Europa. Er zijn directe verbindingen met de Franse stad over het water en de weg, evenals per spoor en door de lucht. Dit zorgt voor een grote dagelijkse stroom aan groenten en fruit. "Zelf zitten we momenteel midden in het Marokkaanse seizoen", vertelt hij eind december. "Van onze eigen teler in Marokko ontvangen we momenteel vier à vijf vrachtwagens groenten per week. Veel van de producten gaan naar Nederland. En andersom verkopen we dagelijks tropisch fruit van over de hele wereld, wat bij onze collega’s van BioTropic in Bleiswijk binnenkomt op de Franse markt." In Frankrijk verkoopt BioTropic de producten vooral aan de groothandels of direct aan biologische supermarkten en gewone supermarkten. "Bio is hier behoorlijk groeiende", merkt Willem op. "We zien dat er steeds meer biologische supermarkten komen en ook het bio-assortiment in de gewone supermarkten neemt flink toe."
Hij vertelt dat Fransen echt de tijd voor elkaar nemen en alles om de Franse keuken draait. Voor het inkopen van de benodigdheden en de bereiding van de maaltijd wordt zonder pardon een paar uur uitgetrokken. "Het is allemaal heerlijk maar met een broodje kaas tussen de middag ben ik ook tevreden. Wat dat betreft ben en blijf ik een Nederlander." Waar hij eveneens nog steeds niet aan kan wennen, is de bureaucratie. Zelfs het afsluiten van zoiets simpels als een internetabonnement gaat volgens hem lang niet zo gemakkelijk als in Nederland. "Iets geregeld krijgen duurt hier gewoon erg lang. Er is veel papierwerk en alles wordt driedubbel gecontroleerd. Dat vind ik nog steeds onbegrijpelijk maar ik heb het wel geaccepteerd. Je moet wel."
Met zo’n 10.000 inwoners is Perpignan geen al te grote stad. Willem woont er met zijn kinderen in hartje centrum. Vanwege de ligging in het zuidoosten van Frankrijk heeft Perpignan veel Spaanse invloeden. In en rond de stad wordt behalve Frans ook Catalaans gesproken. “De Catalaanse cultuur leeft hier nog heel erg”, vertelt hij. “De tradities zijn mooi om mee te maken maar sommige gebruiken hebben een keerzijde. Alle bedrijven gaan hier tussen de middag gewoon dicht tussen twaalf en twee. Dat is in Nederland niet voor te stellen.” Zijn kinderen waren nog klein toen Willem met hen emigreerde en zijn inmiddels helemaal ingeburgerd. “Het Franse leven bevalt mij ook nog steeds goed. De omgeving is prachtig en vanaf het voorjaar is het hier al heerlijk zomers.”
Voor meer informatie: [email protected]